Φιλιάνος Σκεύος Ομοτ. Καθηγητής Παν. Αθηνών .
Φιλιάνος Μάρκος Φαρμακοποιός.
Η εργασία αυτή περιλαμβάνει τα σπουδαιότερα είδη του γένους Citrus. Θα αναφερθούμε στα μέρη του φυτού που χρησιμοποιούνται στη θεραπευτική, τις ιδιότητες αυτών και τα φαρμακοτεχνικά σκευάσματα απλά ή σύνθετα τα οποία συγκεντρώσαμε από την λαϊκή παράδοση και τα επιστημονικά συγγράμματα. Όπου βρέθηκαν πληροφορίες για την δοσολογία αυτή αναφέρεται. Ήταν όμως αδύνατον η πληροφορίες να διασταυρωθούν και ως εκ τούτου οι χορηγούμενες ποσότητες είναι προς διερεύνηση και πρέπει να λαμβάνεται η γνώμη του ιατρού που συνταγογραφεί και φέρει και την ευθύνη.
Citrus medica L., λεμονιά.
Χρησιμοποιούμε τα φύλλα, το λεμόνι ολόκληρο, την φλούδα του, τον χυμό του και το αιθέριο έλαιο.
Τα φύλλα της λεμονιάς (με μίσχο λεπτό χωρίς πτερύγια) έχουν τις ίδιες ιδιότητες με αυτά της πορτοκαλιάς. Μπορεί να είναι αναμεμιγμένα με φύλλα πορτοκαλιάς χωρίς αυτό να έχει σημασία.
Είναι λοιπόν αντισπασμωδικά, ηρεμιστικά, στομαχικά, εφιδρωτικά, ελαφρά τονωτικά και ανθελμινθικά.
Δόσεις: 10g σε 1 λίτρο νερό.
Το λεμόνι ολόκληρο χρησιμοποιείται για την παρασκευή των ιατρικών λεμονάδων (Lemonades médicinales) που είναι ποτά ευχάριστα, δροσιστικά και διουρητικά. Παρασκευάζονται εμβαπτίζοντας 2 λεμόνια κομμένα σε φέτες για κάθε λίτρο νερό, τονωτικό λόγω της πικρής γεύσης και διεγερτικό λόγω του αιθερίου ελαίου που περιέχει.
Δίδεται σε πυρετούς και σε δυσπεψίες.
Άλλη ιατρική λεμονάδα λαμβάνεται βράζοντας φέτες λεμονιού, οπότε το ποτό που λαμβάνεται είναι λιγότερο όξινο και περισσότερο βλεννώδες. Όλο το νερό ή μέρος αυτού μπορεί να αντικατασταθεί με κρασί ή γάλα. Αρωματίζουμε με ένα κύβο ζάχαρης τριμμένο στην φλούδα.
Οι ιατρικές λεμονάδες χρησιμοποιούνται γιά τις γαστρικές δυσκολίες που συνοδεύονται με ηπατικά προβλήματα, σε ναυτίες, εμέτους, ίκτερο, πέτρες στην χολή, πυρετούς, εσωτερικές φλεγμονές, εκτός από αυτές του αναπνευστικού, δυσεντερίες και σκορβούτο.
Σε επιδημικές δυσεντερίες αναφέρεται πολύ δραστική η λεμονάδα από κρασί.
Ως αντιπυρετικό ο Foldi (1847) αναφέρει την λεμονάδα που παρασκευάζεται ως εξής: Εισάγουμε σε ένα μπουκάλι λευκό κρασί ένα λεμόνι κομμένο σε τεμάχια και το αφήνουμε στον ήλιο ή σε σταθερή θερμοκρασία μέχρι να τελειώσει η ζύμωση. Διηθούμε και μεταφέρουμε σε φιάλη καλά σφραγισμένη . Δόση : ένα ποτήρι νηστικός κάθε πρωί.
Ο χυμός του λεμονιού (Suc ή jus de citron) είναι δροσιστικός , διουρητικός, στυπτικός, ανθελμινθικός, αντισηπτικός και το πιο αποτελεσματικό φάρμακο κατά του σκορβούτου (Δόση 100-200g την ημέρα).
Η ελαφρά λεμονάδα (ένα λεμόνι σε δύο λίτρα νερό ) έδωσε μερικές φορές άριστα αποτελέσματα στην ξινίλες του στομάχου.
Στην δυσπεψία επίσης συνιστάται η λήψη του χυμού ενός λεμονιού μετά από ένα ποτήρι Vichy ή Perrier ή νερό με δισσανθρακικό νάτριο (σόδα), μερικές φορές την ημέρα.
Σαν δραστικό ανθελμινθικό αναφέρεται ο χυμός του λεμονιού (15-60g) σε ίση ποσότητα κικελαίου (huile de ricin) ή άλλο λάδι με λίγο τσίπουρο.
Στις δηλητηριάσεις με αλκάλια δίδουμε χυμό λεμονιού με 2-3 φορές τον όγκο του με νερό μέχρις ότου τα προϊόντα του εμέτου να είναι όξινα ή ουδέτερα.
Εξωτερικά: σε επαλείψεις στον λαιμό σκέτος ο χυμός ή με αλάτι για τον πονόλαιμο, σε έλκη , πληγές, αιμορραγία της μύτης, επιπεφυκίτιδα των νεογνών, στο μέτωπο για τις ημικρανίες και τους νευρικούς πονοκεφάλους, για τις φακίδες
Σε πολύ μεγάλες δόσεις ο χυμός του λεμονιού προκαλεί κάθαρση και εμέτους γαστρεντερικές διαταραχές σπασμούς και τερηδόνα.
Η φλούδα (φλοιός του καρπού) του λεμονιού περιέχει στο flavedo στην εξωτερική στιβάδα το αιθέριο έλαιο, εύφλεκτο από το οποίο λαμβάνουμε το αιθέριο έλαιο λεμονιού (Essence de citron). Ο φλοιός αυτός είναι φάρμακο τονωτικό, διεγερτικό, σε πνεύμα, σε έγχυμα, σιρόπι, βάμμα εκ νωπής δρόγης, βάμμα ή σιρόπι.
Alcoolature de citron λαμβάνεται με εμβροχή επί 8 ημέρες σε κλειστό δοχείο 50g νωπές φλούδες τεμαχισμένες σε 100g αλκοόλη 80 βαθμών.
Μειονεκτήματα : Δεν πρέπει να αυξάνεται η ποσότητα των φλουδιών που χρησιμοποιούνται λόγω των πιθανόν δηλητηριάσεων που προκαλούνται από το αιθέριο έλαιο. Και μόνη ή αποφλοίωση των εσπεριδοειδών στην βιομηχανία μπορεί να προκαλέσει στις εργάτριες πονοκεφάλους, ίλιγγο, δερματικές παθήσεις, φουσκώματα, γαστρεντερικούς ερεθισμούς εμέτους ακόμη και αιματουρία.
Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην αρωματοθεραπεία.
Είναι αντιαναιμικό, αντιμικροβιακό, αντιρευματικό, αντισκληρωτικό, αντισηπτικό, αντισπασμωδικό, αντιτοξικό, στυπτικό, βακτηριοκτόνο, άφυσο, επουλωτικό, αποκαθαρτικό, εφιδρωτικό, διουρητικό, αντιπυρετικό, αιμοστατικό, υποτασικό, εντομοκτόνο, προκαλεί υπεραιμία στο δέρμα, τονωτικό, ελμινθοκτόνο.
Χρησιμοποιείται στην αρωματοθεραπεία εξωτερικώς γιά την ακμή, τα νύχια που σπάνε, στους δοθηίνες, χείμετλα, κάλους, κοψίματα, λιπαρό δέρμα, στους έρπητες, στα δήγματα εντόμων, στοματικά ελκη, στις φακίδες, στις μολύνσεις του λαιμού και στις κρεατοελιές.
Εσωτερικώς για την κυκλοφορία του αίματος, τους μύες και αρθρώσεις, στην αρθρίτιδα, στην κυτταρίτιδα, υπέρταση, επίσταξη, παχυσαρκία, κακή κυκλοφορία, φλεβίτιδα και ρευματισμό.
Στο αναπνευστικό σύστημα σε άσθμα, βροχίτιδα και κατάρρουν.
Στο πεπτικό σύστημα για δυσπεψία. Στο ανοσοποιητικό σύστημα για κρυολογήματα, γρίπη, πυρετό και λοιμώξεις.
Και για την Παρασκευή Ύδατος Κολωνίας (Eau de Cologne).
Citrus paradisi, γκρεϊπφρουτ
Εκτός από την απισχναντική του δράση στην αρωματοθεραπεία το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται εξωτερικώς για την ακμή, για την ευρυαγγείες και λιπαρό δέρμα ενισχύει την τριχοφυία, δυναμώνει το δέρμα και τους ιστούς. Βελτιώνει την κύκλοφορία του αίματος, τους μύες και τις αρθρώσεις. Άλλες ενδείξεις του είναι η κυτταρίτιδα, ζέσταταμα πριν την γυμναστική, μυϊκή κόπωση, παχυσαρκία, δυσκαμψία και κατακράτηση ύδατος, κρυάδες, κρυολογήματα και γρίπη, στην κατάθλιψη, κεφαλαλγίες νευρική εξασθένιση και στρες κατά την επίδοση.
Citrus aurantium L. νεραντζιά
Τα φύλλα πορτοκαλιάς (feuilles d’oranger) στην φαρμακευτική είναι τα φύλλα της νεραντζιάς που είναι με πτερύγια στους μίσχους, πιο πικρά και αρωματικά από αυτά της πορτοκαλιάς. Αλλά συχνά αυτά αντικαθίστανται με φύλλα πορτοκαλιάς και λεμονιάς άνευ μεγάλης σημασίας στην θεραπευτική. Απο τα φύλλα της νεραντζιάς λαμβάνεται ένα αιθέριο έλαιο που λέγεται Petit grain.
Τα φύλλα της νεραντζιάς είναι κατευναστικά, αντισπασμωδικά, ελαφρά τονωτικά, στομαχικά, εφιδρωτικά, κατά των πυρετών και των ελμίνθων χρησιμοποιούνται σε δόση 10-20g ανά λίτρο νερό.
Είναι χρήσιμα στην ανορεξία, την δυσπεψία, ατονία των οργάνων του πεπτικού, φουσκώματα, ημικρανίες κεφαλαλγίες νευρικού τύπου, νευρασθένεια, αϋπνία, αταξία, σπασμωδικό βήχα, λόξιγκα, ταχυπαλμίες πόνους στην καρδιά, αταξία, τυφοειδή πυρετό. Νευρικές παθήσεις με σπασμούς, υστερία, κλπ.
Ο φλοιός της νεραντζιάς είναι τονωτικό του στομάχου, διεγερτικό, άφυσο, ελαφρά αντιπυρετικό και ανθελμινθικό. Χρησιμοποιείται σε σκόνη (δόση 1-2g πολλές φορές την ημέρα), ή σε αφέψημα στην δόση των 50-100g σε ένα λίτρο νερό σε όλες τις περιπτώσεις ατονίας των οργάνων της πέψης, στην δυσπεψία, την αναιμία, την χλώρωση, την περίοδο αδυναμίας των πυρετών, στην κακοσμία του στόματος.
Ο R.Borrel διαπιστώνει την αποτελεσματικότητα της σκόνης μέσα σε κρασί σαν ελμινθοκτόνο.
Κατά τον Rosenthal (1915) μπορούμε να μετατρέψουμε τον φλοιό σε σπουδαίο υπακτικό που δρα συγχρόνως σαν το άγαρ-άγαρ στο έντερο και σαν χολαγωγό στην χοληδόχο κύστη: βράζουμε για μισή ώρα τον φρέσκο φλοιό και απορρίπτουμε το πρώτο νερό που είναι πολύ πικρό. Κατόπιν ξαναβάζουμε να βράσει για την ίδια ώρα σε νερό με λίγη ζάχαρη και το αφήνουμε να κρυώσει σε ένα πιάτο. Ο φλοιός ενός μόνο νεραντζιού αρκεί για να απελευθερώσει το έντερο. Ο φλοιός είναι βάση διαφόρων παρασκευασμάτων μεταξύ άλλων « sirop d’orange», διάφόρων λικέρ όπως το Curacao της Ολλανδίας και το εξής ραταφιά:
Εμβρέχονται επί 8 ημέρες 135g φλοιών νεραντζιών και 153g φλοιών λεμονιών σε ένα λίτρο αλκοόλης 80 βαθμών . Μετά από διήθηση προστίθενται 500g ζάχαρη. Αυτό το ηδύποτο είναι ένα δυναμωτικό τονωτικό του στομάχου στην ανορεξία, τον τυμπανισμό και την δύσκολη πέψη αλλά δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση.
Η εμβροχή χωρίς ζάχαρη 100g φλοιών νεραντζιάς σε 500g τσίπουρο παρέχει το βάμμα νεραντζιάς (Teinture d’ orange) λαμβάνεται για τις ίδιες παθήσεις κατά κοχλιάρια του καφέ πριν τα γεύματα.
Μειονεκτήματα: σε δόσεις πολύ υψηλές ο φλοιός της νεραντζιάς δρα σαν δηλητήριο του νευρικού συστήματος προκαλεί δια του αιθερίου ελαίου εμέτους γαστρικές διαταραχές, κεφαλαλγίες και μικροσυμφορήσεις.
Όπως τα φύλλα έτσι και στην περίπτωση των fleurs d’ oranger εννοούμε της νεραντζιάς που όμως μερικές φορές αντικαθίστανται από άνθη λεμονιάς , κιτριάς ή πορτοκαλιάς.
Τα Ανθή συλλέγονται ως οφθαλμοί το πρωί μετά την δροσιά. Από αυτά με απόσταξη λαμβάνονται το αιθέριο έλαιο που ονομάζεται Essence de Neroli και το ύδωρ Eau de fleurs d’oranger.
Τα άνθη χρησιμοποιούνται σε έγχυμα που είναι πολύ αρωματικό 10-40g σε ένα λίτρο νερό) στις ίδιες περιπτώσεις με τα φύλλα.
To Εau de fleurs d’ oranger δίδεται σαν ηρεμιστικό, αντισπασμωδικό, ελαφρό υπνωτικό σε νευρικές καταστάσεις δύσκολα καθορισμένες σε αυτές που θα λέγαμε κατά φαντασία ασθένειες, νευρασθένειες, προκάρδια άλγη, σπασμούς, ταχυπαλμίες, υστερία, νευρικούς κολικούς. Στις αϋπνίες των παιδιών 2-10g από αυτό το υδαταπόσταγμα φέρνει ύπνο κανονικό και ήρεμο. Το eau de fleurs d’oranger χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό άλλων φαρμακοτεχνικών σκευασμάτων.
Το αιθέριο έλαιο essence de fleurs d’ oranger είναι κυρίως προϊόν για την αρωματοποιία.
Το εκχύλισμα από τα νωπά άνθη της νεραντζιάς δίδει το αιθέριο έλαιο με όνομα Essence de Neroli. Το όνομα προέρχεται από την σύζυγο του Flavio Orsini πρίγκιπα του Neroli.(1680).
To essence de Neroli συχνά νοθεύεται με essence petit grain από απόσταξη των φύλλων , βλαστών νεραντζιάς ή με αιθέριο έλαιο πορτοκαλιάς, ή με αιθέριο έλαιο λεμονιού ή άλλες νοθείες.
Το αιθέριο έλαιο έχει τις εξής ιδιότητες: αντικαταθλιπτικό, αφροδισιακό, αντισηπτικό, αντισπασμωδικό, καρδιοτονωτικό, αποσμητικό, εύπεπτο, κατευναστικό, τονωτικό. Στον άνθρωπο 50-80 σταγόνες σε 10 λεπτά προκαλούν μία έντονη εγκεφαλική και μυϊκή διέγερση, σε μισή ώρα σκοτείνιασμα της σκέψης, εξασθένιση της μνήμης, σε μία ώρα ακατανίκητη νύστα –όνειρα. Μετά από τρεις ώρες όλα τα φαινόμενα εξαφανίζονται.
Ενδείξεις: την κατάθλιψη, την χρόνια διάρροια, την υστερία, την αυπνία, την νευρική υπέρταση, ταχυπαλμίες, σόκ (καταπληξία), και δερματική φροντίδα.
Citrus sinensis L. Πορτοκαλιά, χρυσομηλιά.
Το πορτοκάλι λόγω της αφθονίας του χυμού του, την λεπτότητα του αρώματος του, την ελαφριά οξύτητα που μετριάζει την απαλή και γλυκιά γεύση, λόγω των ευεργετικών δράσεων που ασκεί στον οργανισμό κατέχει μια ξεχωριστή θέση μεταξύ των διατροφικών ουσιών που προέρχονται από το φυτικό βασίλειο.
Τα πλεονεκτήματα του είναι τα ίδια με το λεμόνι το ίδιο πλούσιο σε βιταμίνη C και αρκετά πλούσιο σε βιταμίνη Β. Προσφέρει μεγάλη βοήθεια στις αβιταμινώσεις που έχουν προκληθεί λόγω κακής διατροφής συμπυκνωμένο γάλα , γάλα σκόνη, κονσέρβες συνθήκες απομόνωσης, στην ανάρρωση και στις ασθένειες.
Αραιωμένος με νερό δίδει την πορτοκαλάδα που χρησιμοποιείται στις ίδιες περιπτώσεις με τις λεμονάδες άλλα έχει το πλεονέκτημα να είναι λιγότερα όξινη και πιο ελαφρά για τα ευαίσθητα στο στομάχι άτομα.
Είναι ένα ρόφημα επιλογής σε πυρετούς από φλεγμονές της χοληδόχου, ερεθισμούς του πεπτικού και του ουροποιητικού, στην δυσεντερία, την περιτονίτιδα, την νεφρίτιδα και στο σκορβούτο.
Έχουμε την δυνατότητα να μεταβάλλουμε το χρώμα και το άρωμα προσθέτοντας αν η κατάσταση το επιτρέπει κρασί, τσάι, ή αρωματισμένο τσάι.
Τοποθετημένος ο βρασμένος χυμός σε επιθέματα πάνω σε δύσοσμα έλκη έχει καλά αποτελέσματα.
Οι μικροί άωροι καρποί πορτοκαλιάς και νεραντζιάς με 1,5-2 cm διάμετρο που πέφτουν στην γη, μικρές σφαίρες πράσινες πολύ σκληρές, είναι τονωτικοί και στομαχικοί (δόση 1-2g πολλές φορές την ημέρα).
Στην φυτοθεραπεία l’ écorce d’orange του εμπορίου είναι πράσινες φλούδες νεραντζιάς. Έχουν γεύση πικρή και αρωματική. Στην Α΄ ποιότητα το λευκό εσωτερικό τμήμα (albedo) έχει εντελώς απομακρυνθεί. Συχνά νοθεύονται με φλοιούς πορτοκαλιάς.
Το αιθέριο έλαιο των πορτοκαλιών (Essence du Portugal) χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, και στην φαρμακοτεχνία.
Στην αρωματοθεραπεία χρησιμοποιείται εξωτερικώς στα θαμπά και λιπαρά δέρματα, σε στοματικά έλκη, για την βελτίωση της κυκλοφορίας, της λειτουργίας των μυών και των αρθρώσεων και ειδικά για την παχυσαρκία, τις ταχυπαλμίες και την κατακράτηση ύδατος, στις βρογχίτιδες και τις σύγκρυες, δυσκοιλιότητα, την δυσπεψία και σπασμούς, ενίσχυση του ανοσοποιήτικού, σε κρυολογήματα και γρίππη, στρες και νευρική υπέρταση.
Χρησιμοποιείται στην παρασκευή του ύδατος Κολωνίας και διαφόρων αντισηπτικών αλοιφών.
Δόση 6-8 σταγόνες ημερησίως σε 2 δόσεις ή ανά δίωρο το πρωί δρα ευμενώς στις γαστρεντερικές νευρώσεις. Σε υψηλότερα δόση εμφανίζει τα ίδια μειονεκτήματα με τον φλοιό.
Citrus bergamia , περγαμόντο.
Αρωματοθεραπευτικές ιδιότητες: αναλγητικό, αντικαταθλιπτικό, αντισηπτικό, αντισπασμωδικό, άφυσο, επουλωτικό, αποσμητικό, εύπεπτο,αποχρεμπτικό, αντιπυρετικό, κατευναστικό, ελμινθοκτόνο, επουλωτικό. Μπορεί να αντικαταστήσει το βάμμα ιωδίου επί των πληγών. Απολυμαίνει τα έλκη τα οποία επουλώνει και έχει άριστα αποτελέσματα στα ψυχρά αποστήματα τα καρκινώματα και τις ενδομητρίτιδες.
Δίδεται εξ άλλου σε ακμή, βρογχίτιδα, δοθηϊνες, κολικούς πόνους, κυστίτιδα, κατάθλιψη, διφθερίτιδα, δυσπεψία, έκζεμα, πυρετούς, τυμπανισμό, πέτρες στην χολή, γλωσσίτιδα, βλενόρροια, κακοσμία του στόματος, έρπητα, λευκόρροια, νευρική υπέρταση, ψωρίαση, λοιμώξεις του αναπνευστικού, ψώρα, στοματίτιδα και σαν καλλυντικό του δέρματος, στην οξεία αμυγδαλίτιδα, στην φυματίωση, στις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, στα έλκη της φλεβίτιδας, και στα εξελκωμένα τραύματα.
Τοξική δράση:το αιθέριο έλαιο προκαλεί πρώτα μία διέγερση, κατόπιν θλίψη, υπνηλία, απάθεια, αδυναμία. Αυξάνει την φωτοευαισθησία του δέρματος και απαιτεί προσοχή στην χρήση του όταν πρόκειται να εκτεθεί το δέρμα στον ήλιο ή σε υπεριώδη ακτινοβολία.
Citrus reticulata, μανταρίνι.
Χρήση εξωτερικώς: για την ακμή, λιπαρό δέρμα, στις ευρυαγγείες, ουλές, φακίδες, δυναμωτικό του δέρματος. Στην κυκλοφορία του αίματος, καλύτερη λειτουργία των μυών και των αρθρώσεων, κατακράτηση υγρών και παχυσαρκία, δυσπεψίες, λόξιγκα, εντερικά προβλήματα, αυπνία, νευρική υπέρταση και υπερκινητικότητα. Ανεκτό απο τα παιδιά και τις εγκύους γυναίκες, και συνεργικά με άλλα αιθέρια έλαια κίτρων.
Εθνοφαρμακολογία.
Στην βιβλιογραφία συναντήσαμε πληροφορίες σχετικά με την χρήση φυτών του γένους Citrus. Παρουσιάζουμε την χρήση που γίνεται στις περιοχές της Άπω Ανατολής από την οποία θεωρούμε ότι κατάγονται τα περισσότερα φυτά αυτού του γένους.
Citrus aurantifolia (Christm). Swingle.
Μαλαϊκή χερσόνησο : Τα φύλλα του Citrus aurantifolia κοπανιόνται και τοποθετούνται για να ανακουφίσουν τον πονοκέφαλο, το δε αφέψημα από τις ρίζες ανακουφίζει από την δυσεντερία.
Ο χυμός του φρούτου ανακατεμένος με πολτό από το φυτό Phyllanthus δίδει φάρμακο για την βλεννόρροια και θεωρείται ότι το απεχθάνονται τα κακά πνεύματα… Ο χυμός των φύλλων κοπανισμένων με αυτά της Areca μπορούν να ληφθούν για πόνο στο στομάχι.
Στην Ινδονησία ο χυμός του φρούτου χρησιμοποιείται εξωτερικά για την θεραπεία του βήχα, του κρυολογήματος, του δάγγειου πυρετού.
Citrus grandis (L). Osbeck, C.decumana L. C.maxima Mer.
Κίνα: Ο φλοιός του Citrus grandis (L)είναι πικρός, στομαχικός, αντιμεθυστικός, για την δυσπεψία, τον εμετό, την χολέρα, τα κρυολογήματα και περαιτέρω προστίθεται σε νερό για πλύσεις σε κνησμό και δοθιήνες. Τα σπέρματα όταν μαγειρευτούν με νερό ή Illicium δίδουν ένα παρασκεύασμα που ανακουφίζει την κήλη, τους πόνους στην κύστη και το πρήξιμο στα γεννητικά όργανα. Το Αφέψημα από τα φύλλα χρησιμοποιείται για πλύσεις και θεωρείται σαν αποκαθαρτικό διότι «εκδιώχνει τους χυμούς». Μια θερμή lotion των φύλλων τοποθετείται στα πονεμένα μέρη και πρηξίματα. Φύλλα επίσης τοποθετούνται στα βρεγματικά για να ανακουφίσουν τον πονοκέφαλο.
Ινδοκίνα: Τα νεαρά φρούτα κομμένα στη μέση και αποξηραμένα φημίζονται σαν στομαχικά και αντιδυσεντερικά.
Φιλιππίνες: Έγχυμα από τα φύλλα , τα άνθη και την φλούδα του καρπού είναι κατευναστικά κατά νευρικών παθήσεων και χρησιμοποιούνται στα αρωματικά λουτρά. Ο χυμός του φρούτου ανακατεμένος με αφέψημα του φυτού Syzygium cumini L δίδεται σαν φάρμακο για την κυκλοφορία του αίματος.
Ινδοκίνα και Φιλιππίνες: Τα φύλλα είναι αποκαθαρτικά, δίδονται για την υστερία και τον λόξιγκα. Έγχυμα από τα άνθη είναι ηρεμιστικό σε περιπτώσεις γενικής αναστάτωσης και δύσκολης πέψης. Περαιτέρω τα φύλλα είναι αντιβηχικά και βοηθούν στην θεραπεία της βρογχίτιδας.
Ινδονησία: Εδώ υπάρχει μίγμα με διάφορα φυτά για την γρίπη.
Φιλιππίνες: Ο χυμός λαμβάνεται σαν υπακτικό, με αλάτι είναι ένα φάρμακο για λειχήνες, τριχοφυτία. Το αιθέριο έλαιο υπό μορφή εντριβής είναι χρήσιμο στην ποδάγρα και τους ρευματισμούς. Τα καβουρδισμένα σπέρματα είναι διεγερτικά.
Citrus medica L & var. arcodactyle (Noot) Swingle.
Κίνα: Τα φύλλα και η ρίζα του φυτού έχουν τις ίδιες χρήσεις με την φλούδα του καρπού. Ένα αφέψημα της ρίζας μπορεί να δωθεί σαν αποχρεμπτικό για τον βήχα και για την οσφυαλγία.
Ινδοκίνα: Ο καρπός μετά από εμβροχή σε οινόπνευμα έχει αντιασθματικές ιδιότητες, τα σπέρματα είναι ανθελμινθικά και αντιπυρετικά.
Μαλαϊκή χερσόνησος : κάθε έγχυμα των νεαρών βλαστών είναι ορεκτικό, αντιελμινθικό και φάρμακο γιά το στομάχι. Τα C. limonia, C.aurantifolia, C.mitis, C microcarpa έχουν μικροβιοκτόνο δράση έναντίον των μικροβίων που προκαλούν τον τύφο, την δυσεντερία, ή την χολέρα. Ένα μέρος χυμού σε 15 μέρη νερό μετά από παραμονή για μία ώρα θεωρούνται ασφαλή προς πόση ακόμα και άν έχουν προσβληθεί από τα δύο πρώτα και 1 μέρος χυμό στα 50 μέρη για το μικρόβιο της χολέρας.
Το C. mitis δίδει χυμό κατά του κνησμού απο τσιμπήματα εντόμων, κατά της ακμής, στυπτικό, δροσιστικό, αποσμητικό, αντιφλογιστικό, αντιβηχικό.
Ινδοκίνα: Ο χυμός του Citrus limon L προτίνεται ως αντίδοτο στις δηλητηριάσεις με Euphorbia και στις δηλητηριάσεις με αλκάλια. Ο φλοιός του βλαστού είναι πικρό, τονωτικό και προτιμάται νωπός.
Αιμορραγία της μύτης: Εισπνοή από χαρτομάντυλο εμποτισμένο με:
Lemon 3drops
Lavender 1drop
Αιμορραγούντα ούλα: Πλύσεις στόματος με το μίγμα:
Lemon 2drops
Lavender 1drop
Eucalyptus 2drops
Αραιωμένο σε μία κουταλιά του τσαγιού μπράντυ.
Για τη πέψη:
%
Bergamot 10
Caraway 5
Cardamom 5
Coriander 5
Fennel 5
Ginger root 5
Grapefruit 20
Lemon 25
Orange 30
Tangerine 20
Ολίγες σταγόνες σε λίγη ζάχαρη ή μέλι.
Στην ομοιοπαθητική Material medica υπάρχουν δύο κυρίως φάρμακα το Citrus Limonum (χυμός από το κοινό λεμόνι) και το Citrus vulgaris ( βάμμα από τις νωπές φλούδες της νεραντζιάς). Η βιβλιογραφία βασίζεται στη δηλητηριάσεις με υπερβολική λήψη χυμού λεμονιού στο πρώτο φάρμακο και στις δηλητηριάσεις των εργατριών στα εργοστάσια που ξεφλούδιζαν τα νεράντζια τα παλαιότερα χρόνια (1853).
Citrus limonum
Ο χυμός του φυτού περιέχει κιτρικό οξύ . Το φάρμακο έχει ισχυρή δράση στο κυκλοφοριακό σύστημα προκαλεί λυποθυμία, ασθενή σφυγμό, αιμορραγίες, οιδήματα. Φλεγμονή και διόγκωση του σπληνός, δύσπνοια. Ημερήσιο πονοκέφαλο. Δυσκαμψία στις αρθρώσεις ιδιαίτερα των δακτύλων, αίσθημα σαν από χτύπημα με μωλωπισμούς στα πόδια. Εξανθήματα. Αντίδοτο των Acon, Euphorb, Stram (στους σπασμούς, με βίαιες κινήσεις των χεριών και των ποδιών και των οφθαλμών σιελόρροια, μυδρίαση, κόκκινο πρόσωπο, απώλεια λογικής, ασθενή σφυγμό κλπ.), δηλητηριάσεις από φίδια, και όλα τα ζωικά δηλητήρια. Αυξάνει την θεραπευτική δράση της Belladonna.
Citrus aurantium ή Aurantium
Μεγάλη διέγερση, γρήγορες κινήσεις, δεξιά ημικρανία, νευραλγία του προσώπου, πονόδοντο, τερηδόνα, φοβερή γεύση πίσω από την μύτη και στον λαιμό που διαρκεί πολλές ημέρες που προκαλεί μέχρι λιποθυμία, πόνοι στα νεφρά και την κύστη. Ταχυπαλμία.
Κατάλληλο για άτομα μεγάλη ηλικίας με κρυάδες. Λέγεται ότι ένα πορτοκάλι το πρωί πριν το πρόγευμα νικά την επιθυμία γιά αλκοόλ στους πότες. Κνησμός και εξανθήματα ιδιαίτερα στα άνω άκρα.
.
1. Σιρόπι αποστάγματος ανθέων πορτοκαλέας (Δαμβ.339,Goris 866)
Sirupus aquae floris aurantii
Sirop de fleurs d’oranger
|
Αποστάγματος ανθέων πορτοκαλέας |
1000γρμ. |
|
Σακχάρου |
1800γρμ. |
Αρχικό σκεύασμα των ανθέων νεραντζιάς είναι το απεσταγμένο ύδωρ νεραντζιάς κοινώς « ανθόνερο» το οποίο ο Δαμβέργης (σελ.129) περιγράφει υπό την ονομασία απόσταγμα ανθέων πορτοκαλέας. Όμως σε διάφορα σκευάσματα που το περιέχουν το αναφέρει ως «απόσταγμα ανθέων χρυσομηλέας».
Είναι κατευναστικό. Δίνεται στα παιδιά κατά κουταλάκια του καφέ. Είναι αρωματικό έκδοχο πολλών άλλων φαρμακοτεχνικών σκευασμάτων και ράντισμα μαζί με ροδόσταμο κατά την ακολουθία του Επιταφίου.
Aqua florum aurantii, Aqua naphae
Eau distillée de fleur d’oranger.
Napha ήταν η ονομασία της πορτοκαλιάς στα αρχαία συνταγολόγια (Dorvault σελ. 637)
Οι Goris και συνεργάτες (σελ.591) αναφέρουν και το απόσταγμα φύλλων του ιδίου δένδρου = eau de brouts, το οποίο παράγεται σαν υποπροϊόν της παρασκευής του αιθερίου ελαίου «petit grain» .
2. Λευκωματούχο ύδωρ. (Δαμβ.123, Goris 713)
Aqua albuminosa
Eau albumineuse
|
Λευκών αυγών |
4 |
|
Αποσταγμένου ύδατος |
1000γρμ |
|
Απεσταγμένου ύδατος ανθέων νεραντζιάς |
10γρμ |
Το λευκωματούχο ύδωρ παρέχεται για τις φλογώσεις του στομάχου και του εντέρου διά στόματος ή σε υποκλυσμούς. Είναι αντίδοτο των δηλητηριάσεων με μέταλλα, ειδικά του υδραργύρου.
3. Απλό πότημα (Δαμβ.236,Goris 704)
Potio simplex
Potion simple, Julep simple
|
Απλού σιροπίου |
40γρμ |
|
Απεσταγμένου ύδατος ανθέων νεραντζιάς |
20γρμ |
|
Απεσταγμένου ύδατος όσον αρκεί γιά |
150κυβ.εκ. |
Το απλό πότημα χρησίμευε σαν διαλύτης υδατοδιαλυτών φαρμάκων.
4. Κομμιούχο πότημα (Δαμβ.235, Goris 704)
Potio gumminosa
Julep gommeux
|
Κόμμεως αραβικού |
10γρμ |
|
Απλού σιροπίου |
30γρμ |
|
-Απεσταγμένου ύδατος ανθέων νεραντζιάς |
10γρμ |
|
Απεσταγμένου ύδατος όσον αρκεί γιά |
150κυβ.εκ. |
5. Γαλακτοποιημένο κομμιούχο πότημα (Δαμβ.264,Goris 929)
Look album
Potion émulsive gommeuse, Loοch blanc.
|
Αποφλοιωμένων γλυκέων αμυγδάλων |
40γρμ |
|
Αποφλοιωμένων πικρών αμυγδάλων |
3γρμ |
|
Λευκής σακχάρεως |
30γρμ |
|
Κόνεως τραγακανθίνου κόμμεως |
0,50γρμ |
|
Απεσταγμένου ύδατος ανθέων νεραντζέας |
10γρμ |
|
Απεσταγμένου ύδατος όσον αρκεί γιά |
150κυβ.εκ. |
Το κομμιούχο πότημα και το γαλακτοποιημένο κομμιούχο πότημα είναι έκδοχα αδιάλυτων κόνεων: λευκό οξείδιο αντιμονίου, ορυκτός κέρμης (= μίγμα ερυθρού θειούχου αντιμονίου και οξειδίου του αντιμονίου).
Όταν το φάρμακο που εναιωρείται στο γαλακτοποιημένο πότημα είναι καλομέλας (Hg2Cl2) υπάρχει ασυμβατότης των πικραμυγδάλων με το υδραργυρικό φάρμακο τα οποία αντιδρούν υποθετικά ως εξής:
Hg2Cl2 + HCN → Hg2Cl + Hg + HCN
Με σχηματισμό διχλωριούχου υδραργύρου και ελευθέρου υδραργύρου.
Σ’ αυτήν την περίπτωση το γαλάκτωμα αντικαθιστάται από το ελαιώδες γαλακτοματοποιημένο πότημα (= ελαιώδες λόουχ) όπου γαλακτοματοποιείται το ενεχόμενο αμυγδαλέλαιο (εκ γλυκέων αμυγδάλων), 15g, με 15g κονιοποιημένου αραβικού κόμμεως και 15g σιροπίου κόμμεος. Αρωματίζουμε με 15g απεσταγμένου ύδατος ανθέων νεραντζιάς και συμπληρώνεται ο όγκος μέχρι 150g.
6. Ελαιώδες Γαλακτοποιημένο πότημα (Δαμβ. 264,Goris 912)
Look oleosum, Potion émulsive huileuse, Looch huileux.
|
Ελαίου γλυκέων αμυγδάλων |
15γρμ |
|
Κονιοποιημένου αραβικού κόμμεως |
15γρμ |
|
Σιροπίου κόμμεως |
30γρμ |
|
Αποστάγματος ανθέων νεραντζέας |
15γρμ |
|
Απεσταγμένου ύδατος όσον αρκεί γιά |
150κυβ.εκ |
7. Σύνθετο διάλυμα βαλεριανικού αμμωνίου (Goris 710)
Soluté de valerianate d’ ammonium compose.
|
Βαλεριανικού οξέος |
8γρμ |
|
Ανθρακικού αμμωνίου |
4γρμ |
|
Εκχυλίσματος βαλεριανής |
2γρμ |
|
Οινοππνεύματος 90º |
5γρμ |
|
Αποστάγματος ανθέων νεραντζέας όσον αρκεί γιά |
100γρμ |
Στο σύνθετο διάλυμα βαλεριανικού αμμωνίου συνδιάζεται η κατευναστική δράση των ανθέων νεραντζιάς με αυτή της βαλεριανής.
Αυτό μου θυμίζει ότι όταν εις το φαρμακείο Esculape του πατέρα μου αειμνήστου φαρμακοποιού Μάρκου Φιλιάνου, όταν κάποιος πελάτης παρεπονείτο γιά δυσφορία, του δίναμε να πιεί με την υπόσχεση ότι θα επισκέπτετο τάχιστα τον γιατρό του, το εξής υγρό:
10ml ανθόνερο με λίγες σταγόνες βαλεριανής. Αφού ερεύετο, αισθάνετο ανακούφιση και πήγαινε στο γιατρό του.
8. Ελιξίριο Garus
Elixir Gari, Elixir de Garrus
(Δαμβ.170)
|
Πνεύματος Gari |
45γρμ |
|
Σιροπίου ανθέων πορτοκαλέας |
50γρμ |
|
Βάμματος κρόκου |
25γρμ |
|
Βάμματος βανίλλης |
V σταγόνες |
(Goris 840)
|
Πνεύματος Gari |
1000γρμ |
|
Βανίλλης |
1γρμ |
|
Κρόκου |
0,50γρμ |
|
Αδίαντου |
20γρμ |
|
Απεσταγμένου ύδατος |
500γρμ |
|
Αποστάγματος ανθέων νεραντζέας |
200γρμ |
|
Λευκού σακχάρου |
1000γρμ |
9. Σιρόπι Αποστάγματος ανθέων πορτοκαλέας (Δαμβ. 339)
Siropus aquae floris aurantii,
Sirop de fleur d’oranger
|
Αποστάγματος ανθέων πορτοκαλέας |
1000γρμ |
|
Σακχάρου |
1800γρμ |
Το σιρόπι αποστάγματος ανθέων πορτοκαλέας είναι αρωματικό, χωρίς ειδική δραστικότητα. Το χρησιμοποιούσαν σπάνια, διότι προτιμούσαν το απόσταγμα εις τα συνταγογραφούμενα από ιατρούς ποτήματα. Είναι έκδοχο του βρωμιούχου ασβεστίου και του υποφωσφορώδους ασβεστίου σε αντίστοιχα σιρόπια.
Το σιρόπι κίτρων (Sirop d’ acide citrique) της γαλλικής φαρμακοτεχνίας βελτιώνει τη γεύση στο πότημα του χλωριούχου ασβεστίου, που δίδεται κατά κοχλιάρια της σούπας σαν αιμοστατικό (Goris 704).
Οι φλοιοί πορτοκαλιών και νεραντζιών παρέχουν δύο σιρόπια:
Το σιρόπι φλοιών χρυσομήλων και το σιρόπι φλοιών νεραντζιών.
Το τελευταίο είναι πικρό δυναμωτικό που καλύπτει την γεύση των φαρμάκων. Χρησιμοποιείται από την γαλλική φαρμακοτεχνία σε τρία σιρόπια και στο ευκάρδιο ποτό:
10. Σιρόπι στηθικό (Δαμβ.358, Goris 901)
Sirupus pectoralis, Sirop d’espèces pectorales.
|
Ειδών στηθικών |
100γρμ |
|
Ζέοντος ύδατος |
1200γρμ |
|
Σακχάρου |
2000γρμ |
|
Αποστάγματος ανθέων πορτοκαλέας |
50γρμ |
|
Εκχυλίσματος οπίου |
0,3γρμ |
11. Σιρόπι φλοιών χρυσομήλων (Δαμβ.340)
Sirupus aurantii cortices
|
Κατατμηθέντων φλοιών χρυσομήλων |
1 μέρος |
|
Λευκού οίνου |
9 μέρη |
Δύο ημέρες εμβροχή, διήθησις
|
Διηθήματος |
8 μέρη |
|
Σακχάρου |
12 μέρη |
12. Σιρόπι φλοιών νεραντζίων (Δαμβ.345, Goris 891)
Sirupus citri vulgaris
Sirop d’ écorce d’orange amère
|
Ξηρών φλοιών νεραντζιών |
100γρμ |
|
Οινοπνεύματος 60% |
100γρμ |
12ωρος εμβροχή
|
Απεσταγμένου ύδατος (70º C) |
1000γρμ |
6ωρος κατεργασία, διήθησις.
|
Διηθήματος |
100γρμ |
|
Σακχάρου |
180γρμ |
13. Σιρόπι βρωμιούχου καλίου
|
Κονιοποιημένου βρωμιούχου καλίου |
50γρμ |
|
Σιροπίου φλοιών νεραντζίων |
950γρμ |
14. Σιρόπι ιωδιούχου καλίου
|
Κονιοποιημένου ιωδιούχου καλίου |
25γρμ |
|
Σιροπίου φλοιών νεραντζίων |
975γρμ |
15. Σιρόπι γαϊακοσουλφονικού καλίου (Δαμβ.363,Goris 892)
Sirop de gaϊacolsulfonate de potassium.
Sirupus Thiocoli, Sirolinum
|
Θειοκόλης |
5μέρη |
|
Υδατος |
5μέρη |
|
Σιροπίου φλοιών χρυσομήλων |
90μέρη |
Το σιρόπι ιεροξυλοσουλφονικού καλίου που φέρει το όνομα Sirolinum έχει κυκλοφορήσει ως ιδιοσκεύασμα του οίκου Roche. Εξ’ άλλου η ίδια εταιρεία εμπορεύετο τη χημική πρώτη ύλη υπό την κατατεθείσα εμπορική ονομασία Thiocol Roche. Το σιρόπι παρέχεται σε δόση 1 έως 5 κοχλιαρίων της σούπας στους ενήλικες και 2 έως 6 κουταλάκια του καφέ σαν αντικατάστατο της ιεροξυλόλης και του σωσικρέατος (creosotum).
16. Ποτόν ευκάρδιον (Δαμβ.310,Goris 703)
Potion cordiale.
Potio cardiaca
|
Βάμματος κινναμώμου |
10γρμ |
|
Σιρόπιου φλοιών νεραντζιών |
50γρμ |
|
Οίνου γλυκέος και ισχυρού |
110γρμ |
Το ευκάρδιο ποτό είναι ποτό ή πότημα διεγερτικό που δίνεται κατά κοχλιάρια της σούπας κάθε ώρα στις καταθλιπτικές καταστάσεις και στην αρχή της γρίππης. Η γαλλική συνταγή χρησιμοποιεί τον οίνο Banyuls.
17. Βάμμα φλοιών χρυσομήλων (Δαμβ. 391)
Tinctura aurantii
|
Κατατετμηθέντων φλοιών χρυσομήλων |
1μέρος |
|
Οινοπνεύματος 80% |
5μέρη |
18. Βάμμα χρυσομήλων σύνθετο (Δαμβ.391)
Tinctura aurantii composita
|
Φλοιών χρυσομήλων |
12μέρη |
|
Φλοιών κίνας |
8μέρη |
|
Ρίζης γεντιανής |
3μέρη |
|
Οινοπνεύματος 90% |
80μέρη |
19. Βάμμα πικρόν (Δαμβ.389)
Tinctura amara
|
Μετρίως κατατμηθέντων φλοιών νεραντζίων |
3μέρη |
|
Αδρομερούς κόνεως μικρών άωρων νεραντζιών |
2μέρη |
|
Μετρίως κατατμηθείσης ρίζης γεντιανής |
3μέρη |
|
Μετρίως κατατμηθείσης πόας κενταυρίου |
3μέρη |
|
Μετρίως κατατμηθείσης ρίζης ζεδοάριας |
1μέρος |
|
Οινοπνεύματος 60% |
50μέρη |
20. Βάμμα νεραντζίων
Teinture d’ orange amère. (Goris 796)
|
Φλοιών νεραντζίων |
1μέρος |
|
Οινοπνεύματος 80% |
5μέρη |
Ο Δαμβέργης σελ391 προτίνει την Παρασκευή του βάμματος με ίδιες αναλογίες φλοιών χρυσομήλων
21. Σιρόπι λεμονίων (Δαμβ.345)
Sirupus citri
Sirop de limon
|
Πρόσφατου οπού λεμονίων |
100γρμ |
|
Κόνεως σακχάρου |
160γρμ |
22. Sirop d’acide citrique (Goris 873)
Sirop de limon
|
Κονιοποιημένου κιτρικού οξέος |
10γρμ |
|
Απλού σιροπίου |
970γρμ |
|
Βάμματος προσφάτων κίτρων |
20γρμ |
23. Βάμμα προσφάτων κίτρων
Tinctura citri recentis
Alcoolature de citron
|
Αποξεσμάτων προσφάτων φλοιών κίτρων |
1μέρος |
|
Οινοπνευματος 80% |
2μέρη |
24. Ποτό Ριβέρειο (Δαμβ.312)
Potion antivomitive de Rivière (Goris 703-704)
Potion No2
|
Κιτρικού οξέος |
4γρμ |
|
Σιροπίου κιτρικού οξέος |
30γρμ |
|
Απεσταγμένου ύδατος όσον αρκεί γιά |
150κυβ.εκ. |
25. Ύδωρ Κολωνίας ιατρικόν (Δαμβ.127)
Spiritus Coloniensis (Goris 829)
Teinture d’ essence de citron composée
Eau de Cologne
|
Αιθερίου ελαίου κίτρου του περγαμηνού |
10μέρη |
|
Αιθερίου ελαίου φλοιών κίτρων |
10μέρη |
|
Αιθερίου ελαίου φλοιών χρυσομήλων |
10μέρη |
|
Αιθερίου ελαίου ανθέων πορτοκαλέας |
12μέρη |
|
Αιθερίου ελαίου τιφύου |
2μέρη |
|
Οινοπνεύματος 90% |
1000μέρη |
Εμπορική εκμετάλλευση του επι σειράν ετών Ύδατος Κολωνίας ως Νο 4711. Το ελληνικό προϊόν γνωστοποίησε ο οίκος Μενούνος σαν Κολώνια Εσπερίδων . Τελευταίως εμφανίστηκε αντίστοιχο του οίκου Μαρινόπουλου ως Μυρτώ-λεμόνι.
Λόγω της παρουσίας στην σύσταση του αιθερίων ελαίων περγαμίων δυνατόν να προκαλέσει φωτοευαισθησία και πρέπει να αποφεύγεται η έκθεση του δέρματος στον ήλιο μετά από την επάλειψη με αυτό το σύνθετο βάμμα αιθερίων ελαίων .
3 Hydrolats (François Decaux σελ.154)
|
Απόσταγμα ανθέων πορτοκαλιάς |
50γρμ |
|
Απόσταγμα φιλλύρας |
25γρμ |
|
Απόσταγμα μαρουλιού |
25γρμ |
Το πότημα των 3 υδροσταγμάτων χορηγείται σε δόσεις 2 έως 4 κοχλιαρίων του καφέ το βράδυ κατά την κατάκλιση.
27. Οινόπνευμα Μελίσσης συνθέτου (Ε.Φ. Δαμβ.369)
Melissae spititus compositus
Alcoolat de Mélisse composé. Eau de Mélisse des Carmes
|
Κόνεως καρυοφύλλων (ΙΙΙ) |
1μέρος |
|
Κόνεως φλοιού κινναμώμου (ΙΙ) |
2μέρη |
|
Κόνεως μοσχοκαρύων (ΙΙΙ) |
2μέρη |
|
Κόνεως φλοιού λεμονίου (ΙΙΙ) |
4μέρη |
|
Κόνεως φύλλου μελίσσης (ΙΙ) |
12μέρη |
|
Οινοπνεύματος |
80μέρη |
|
Ύδατος όσον αρκεί........... |
|
Το σύνθετο Πνεύμα Μελίσσης εισήγαγον στην θεραπευτική το 1611 οι ανυπόδυτοι Καρμηλίτες της οδού Vaugirard στο Παρίσι. Διαφημίστηκε από τον οίκο Boyer γιά την αναλγητική δράση του. Λαμβάνεται δι αποστάξεως του εμβρέγματος των δρογών μέχρι λήψεως 100 μερών αποστάγματος = πνεύμα =alcoolat.
28. Σιρόπι ιπεκακουάνας σύνθετον (Δαμβ.353)
Sirupus ipecacuanhae compositus (Goris 902)
Sirop d’ipéca composé, Sirop de Desessartz.
|
Ρίζης ιπεκακουάνης |
30γρμ |
|
Σέννης φυλλαρίων |
100γρμ |
|
Πόας έρπύλλου |
30γρμ |
|
Ανθέων μήκωνος ροιάδος |
125γρμ |
|
Θειϊκού μαγνησίου |
100γρμ |
|
Οίνου λευκού |
750γρμ |
|
Αποστάγματος ανθέων χρυσομηλέας |
750γρμ |
|
Ζέοντος απεσταγμένου ύδατος |
3000γρμ |
|
Σακχάρου λευκού 180γρμ γιά κάθε 100γρμ εκ του προηγουμένου μείγματος. |
|
Αποχρεμπτικό σε δόσεις 20-60γρμ (ενήλικες) και 5-20γρμ.(παιδιά).
Διάφοροι τροχίσκοι =tablettes = δισκία (Goris 1651-3,Δαμβ, 418-423) αρωματίζονται με απόσταγμα ανθέων πορτοκαλεας: δισανθρακικού νατρίου, ιπεκακουάνας, κέρμητος, θείου.
29. Τροχίσκοι δισανθρακικού νατρίου
Trochisci natrii bicarbonici (Goris 1651)
Tablettes de bicarbonate de soude
|
Δισανθρακικού νατρίου |
50γρμ |
|
Κόνεως σακχάρου |
940γρμ |
|
Τραγακανθίνου κόμμεως |
10γρμ |
|
Απεσταγμένου ύδατος ή αποστάγματος ανθέων νεραντζιάς |
80γρμ |
30. Τροχίσκοι θείου (Δαμβ.423)
Trochisci sulphuris
Tablettes de soufre
|
Κεκαθαρμένου θείου εκπλυθέντος |
100γρμ |
|
Τραγακανθίου κόμμεως |
10γρμ |
|
Αποστάγματος ανθέων πορτοκαλιάς |
90γρμ |
31. Τροχίσκοι κέρμητος (Δαμβ.418)
Trochisci Kermes
Tablettes de Kermes
|
Ορυκτού κέρμητος |
5γρμ |
|
Κόνεως αραβικού κόμεως |
40γρμ |
|
Αποστάγματος ανθέων πορτοκαλέας |
40γρμ |
|
Κόνεως σακχάρου |
450γρμ |
32. Βάμμα προσφάτων κίτρων (Δαμβ.396)
Tinctura citri recentis (Goris 836)
Alcoolature de citron
|
Αποξεσμάτων προσφάτων φλοιών κίτρων |
1μέρος |
|
Οινοπνεύματος 80% |
2μέρη |
Ο Goris (Σελ.836) παρασκευάζει κατά τον ίδιο τρόπο Βάμμα προσφάτων πορτοκαλιών με αποξέσματα φλοιών γλυκων πορτοκαλιών
Αμφότερα τα βάμματα χρησιμοποιούνται για τον αρωματισμό σκευασμάτων.
33. Οίνος φλοιών χρυσομήλων (Δαμβ 450)
Vinum aurantii cortices
|
Κόνεως φλοιών χρυσομήλων |
50γρμ |
|
Οίνου γλυκέως και ισχυρού |
1000γρμ |
33. Οίνος χρυσομήλων σιδηρούχος (Δαμβ.450)
Vinum aurantii martiatum
|
Εκχυλίσματος μηλικού σιδήρου |
1γρμ |
|
Οίνου φλοιών χρυσομήλων |
100γρμ |
Το εκχύλισμα μηλικού σιδήρου (Εxtractum ferri pommati) (Δαμβ.201) σκευάζεται εκ 50γρμ ωρίμων αλλ΄όξινων μήλων που κατακόπτωνται και πολτοποιούνται και εκθλίβονται. Ο εκ της εκθλίψεως πολτός μίγνυται μεθ΄1 μέρους κόνεως σιδήρου και το μίγμα θερμαίνεται επι υδατόλουτρου. Το υγρόν αραιούμενον δι΄ύδατος μέχρι 50 μέρη και αποτιθέμενο επι μερικές ημέρες διηθείται διά χάρτου και εξατμίζεται μέχρι συστάσεως εκχυλίσματος. Είναι πρασινομέλαν δι ύδατος παρέχει διαυγή διαλύματα γεύσεως γλυκείας σιδηρούχου και όχι δριμείας. Περιέχει 5% σίδηρο.
34. Οίνος σκίλλης σύνθετος (Δαμβ.457)
Vinum scillae compositum
Vin de scille compose de la Charité
Vin diuretique amer de la Charité
|
Ρίζης ασκλεπιάδος |
15γρμ |
|
Ρίζης αγγελικής |
15γρμ |
|
Φυλίδων σκίλλης |
15γρμ |
|
Κίνας ερυθράς |
60γρμ |
|
Φλοιού Winder |
30γρμ |
|
Φύλλων αψυνθίου |
30γρμ |
|
Αμφιβλήστρου μοσχοκαρύων |
15γρμ |
|
Προσφάτου φλοιού κίτρων |
30γρμ |
|
Οινοπνευματος 60% |
200γρμ |
|
Οίνου λευκού |
4λίτρα |
Διουρητικόν κατά δόσεις 50-200γρμ στους ενήλικες, 2-4γρμ ανά έτος ηλικίας στα παιδιά. Ο Goris (σελ.847) συμπεριλαμβάνει 30γρμ φύλλων μελίσσης και 15γρμ αρκευθίδων. Αυτός ο οίνος ανεγράφει στον Γαλλ. Κωδικα του 1908.
O φλοιός Winter (Καννέλλα του Μαγγελλάνου, Ecorce caryocostine, Κιννάμωμο του Winter) προέρχεται από το είδος Drymis winteri (Μαγνολιίδες) έχει οσμή βασιλικού και πιπεριού, θεωρείται διουρητικός και αντισκορβουτικός, δεν χρησιμοποιείται όμως πια. To d αντι του t προήλθε στην Φραμακοποιία του Δαμβλεργη εκ παραφθοράς.
της ελληνικής προφοράς του ντ.
Στην ζαχαροπλαστική και την ποτοποιία.
Γνωστά είναι τα γλυκά του κουταλιού, η μαρμελάδα πολτού πορτοκαλιών και το γλυκό του κουταλιού από φλούδα πορτοκαλιού ή νεραντζιού που στρίβουν και δένουν με μιά άσπρη κλωστή, το νεραντζάκι γλυκό όπου κατεργάζονται μικρά άωρα νεράντζια και προστίθεται ανάλογα με τον παρασκευαστή γιά το χρώμα ελαχίστη ποσότητα κρυσταλλικού θειϊκου χαλκού ή ένα γαρύφαλλο.
Από τα ηδύποτα, κοινώς λικέρ=liqueur, υπάρχουν το Cointreau και το Curacao που είναι αλκοολικά κατέργασματα φλοιών πορτοκαλιού ή νεραντζιού στο οποίο προστίθεται σιρόπι, ως και το γνωστό κερκυραίκό λικέρ Κουμ-κουάτ που προέρχεται από το φυτό Citrus japonica που καλλιεργείται εις το κτήμα Μέρλιν παρασκευάζεται απο την ποτοποιία Βασιλάκη.
Στην παρούσα εργασία παρουσιάστηκαν πολλά σκευάσματα από το γένος Citrus. Αποδεικνύεται ακόμη μιά φορά οι μεγάλες δυνατότητες που έχουν οι φαρμακοποιοί να εφαρμόσουν τις πολλαπλές γνώσεις των στην θεραπευτική.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Δαμβέργης Α. Φαρμακοποιία, Έκδοσις ΙΙ, Αθήνα 1909.
Goris A.,Liot A.,André Goris, tome I,II,Masson et Cie, Paris 1942.
Dorvault, L’Officine, 15ème édition, Paris 1910.
Decaux Dr. François, Formulaire de Phytothérapie, édition Amédée Legrand et Cie, Paris 6e,1956.
Ελληγνική Φαρμακοποιία ΙΙ Έκδοσις,Αθήναι 1924.
Φαρμακευτικά και Αρωματικά φυτά , Ζ ΄ τριήμερο εργασίας, Κύπρος, Παραλίμνι 21-25 Μαρτίου 1997,Έκδ. Πολιτιστικού Τεχνολογικού Υδρύματος ΕΤΒΑ, σελ.528.
Γεννάδιος Φυτολογικό Λεξικό σελ.316.κλπ.
Pedanii Dioscuridis Anazarbei. De Materia Medica, Libri Quinque,edidit Max Wellmann, Vol I, βιβλ.Ι, κεφ 115,σελ 109, στίχοι 3-12, Βερολίνο, Τυπ.Weidmann, 1958.
Lawless (Julia), Essential oils, Time-Life Books, Alexandria, Virginia 1995,σελ.115-121.
Dictionary of practical materia medica, J.H.Clarke σελ.532,223.
Medicinal plants of East and Southeast Asia, Lily M. Perry, MIT Press 1980.σελ. 361-363.
Tisserand Robert, The Art of Aromatherapy,1992.
Marcel Lavabre ,Aromatherapy workbook, 1990.